бялільня

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

бялільня (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
bâlìlʹnâ
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bielarnia[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) памяшканне
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. бялок m, бяленне n, бялільшчык m, бялільшчыца ż, бялілы lm, бель ż, бялізна ż, белізна ż, белата ż, беласць ż, бяльмо n, бялуха ż, бялуга ż, бяляк m, бялёк m
czas. бяліць ndk., выбеліць dk., набяліць dk., пабяліць dk., бялець ndk.
przym. белы, беленькі, бялюткі, бялюсенькі, белаваты, бялявы, бялізнавы, бялёсы, бялковы
przysł. бела
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „бялільня” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.