бялуга

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

бялуга (język białoruski)[edytuj]

bieługa (1.1)
transliteracja:
bâluga
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) icht. Huso huso[1], bieługa[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) рыба, від
hiponimy:
holonimy:
(1.1) асятровыя
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. бялок m, бель ż, бялізна ż, белізна ż, белата ż, беласць ż, бяльмо n, бялуха ż, бяляк m, бялёк m, бялільня ż, бялільшчык m, бялільшчыца ż, бялілы lm, бяленне n
czas. бяліць ndk., выбеліць dk., набяліць dk., пабяліць dk., бялець ndk.
przym. белужыны, белы, беленькі, бялюткі, бялюсенькі, белаваты, бялявы, бялізнавы, бялёсы, бялковы
przysł. бела
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Białoruski - Ryby
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Huso huso” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „бялуга” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.