бъчела

бъчела (język staro-cerkiewno-słowiański)

transliteracja:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ent. pszczoła

odmiana:

(1.1) deklinacja III (a-tematyczna)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba podwójna	liczba mnoga
mianownik	бъчела	бъчелѣ	бъчелꙑ
dopełniacz	бъчелꙑ	бъчелоу	бъчелъ
celownik	бъчелѣ	бъчелама	бъчеламъ
biernik	бъчелѫ	бъчелѣ	бъчелꙑ
narzędnik	бъчелоѭ	бъчелама	бъчелами
miejscownik	бъчелѣ	бъчелоу	бъчелахъ
wołacz	бъчело	бъчелѣ	бъчелꙑ

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

odziedziczone z prasł. *bъčela

por. st.pol. pczoła, ros. пчела́, poł. celă

uwagi:

źródła: