бракъ
бракъ (język staro-cerkiewno-słowiański)[edytuj]
- transliteracja:
- brakǔ
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- odmiana:
- (1.1) deklinacja I (o-tematyczna)
przypadek liczba pojedyncza liczba podwójna liczba mnoga mianownik бракъ брака браци dopełniacz брака бракоу бракъ celownik бракоу бракома бракомъ biernik бракъ брака бракꙑ narzędnik бракомъ бракома бракꙑ miejscownik брацѣ бракоу брацѣхъ wołacz браче брака браци
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Czesław Bartula, Podstawowe wiadomości z gramatyki staro-cerkiewno-słowiańskiej na tle porównawczym, PWN, Warszawa 2004, ISBN 83-01-14280-4.
- ↑
Hasło „бракъ” w: GORAZD.
