ангелъ

ангелъ (język staro-cerkiewno-słowiański)

анг҄елъ (1.1)

transliteracja:

ang'elǔ

wymowa:

анг҄елъ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rel. anioł

(1.2) przen. książę

odmiana:

(1.1-2) deklinacja I (o-tematyczna)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba podwójna	liczba mnoga
mianownik	анг҄елъ	анг҄ела	анг҄ели
dopełniacz	анг҄ела	анг҄елоу	анг҄елъ
celownik	анг҄елоу, анг҄елови	анг҄елома	анг҄еломъ
biernik	анг҄елъ, анг҄ела	анг҄ела	анг҄елꙑ
narzędnik	анг҄еломъ	анг҄елома	анг҄елꙑ
miejscownik	анг҄елѣ	анг҄елоу	анг҄елѣхъ
wołacz	анг҄еле	анг҄ела	анг҄ели

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. анг҄ельскъ

związki frazeologiczne:

etymologia:

sztuczne zapożyczenie z gr. ἄγγελος → posłaniec

uwagi:

źródła: