τύρβη

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

τύρβη (język nowogrecki)[edytuj]

transliteracja:
wymowa:
IPA[ˈtiɾ.vi]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. zgiełk, rwetes, hałas, wrzawa, gwar
(1.2) fiz. turbulencja, wir
odmiana:
(1.1-2) F30
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) θόρυβος, φασαρία
(1.2) τυρβασμός, στροβιλισμός
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. τυρβασμός m
przym. τυρβώδης
czas. τυρβάζω
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. τύρβη
uwagi:
źródła:

τύρβη (język starogrecki)[edytuj]

transliteracja:
túrbē
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rozgardiasz[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
źródłosłów dla łac. turba
uwagi:
źródła:
  1. Zofia Abramowiczówna, Włodzimierz Appel, Słownik polsko-starogrecki, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2023, ISBN 978-83-231-5079-4, s. 419.