σημείο

σημείο (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [si.ˈmi.o]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) punkt, miejsce, pozycja

(1.2) punkt, moment, fragment, część

(1.3) punkt (w grach/sporcie)

(1.4) geom. punkt

(1.5) astr. strona świata

(1.6) fiz. stopień, punkt

(1.7) oznaka, znak

(1.8) jęz. znak

odmiana:

(1.1-8) N39

przykłady:

(1.3) Ο Έλληνας πυγμάχος νίκησε στα σημεία τον αντίπαλό του. → Grecki pięściarz pokonał na punkty swego przeciwnika.

(1.4) Δύο σημεία ορίζουν μία μόνο ευθεία. → Dwa punkty określają jedną tylko prostą.

składnia:

kolokacje:

(1.1) στρατηγικό σημείο → punkt strategiczny • νεκρό σημείο → punkt martwy

(1.5) τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα → cztery strony świata

(1.7) σημείο του σταυρού → znak krzyża • σημεία στίξεως → znaki interpunkcyjne

synonimy:

(1.1) θέση, μέρος

(1.2) στιγμή

(1.6) βαθμός

(1.8) γλωσσικό σημείο

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. σήμα n, σημάδεμα n, σημάδι n, σημαία ż, σημαίνον n, σημασία ż

przym. σημαδιακός, σημαντικός, σημασιακός

czas. σημαδεύω, σημαίνω, σημειώνω

związki frazeologiczne:

σημείο αναφοράς → punkt odniesienia

etymologia:

gr. σημεῖον

uwagi:

źródła: