πρωτόκλιτος

πρωτόκλιτος (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [pro.ˈto.kli.tos]

homofon: πρωτόκλητος

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) gram. pierwszej deklinacji (o rzeczownikach starogreckich i łacińskich)

odmiana:

(1) P5

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

n.gr. πρωτό- + κλίσις + -τος

uwagi:

nie mylić z: πρωτόκλητος

zobacz też: δευτερόκλιτος • τριτόκλιτος

źródła: