μύτη

μύτη (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ˈmi.ti]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anat. nos

(1.2) przen. nos, węch

(1.3) zool. dziób

(1.4) szpic, czubek (noża, igły, gwoździa, buta)

(1.5) dziób (statku, łodzi, samolotu)

odmiana:

(1) F30

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) όσφρηση

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. μυταράς, μυταρού, μυτοτσίμπιδο

czas. ξεμυτίζω

przym. μυτερός

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. μύτις → ryj

uwagi:

źródła: