szpic

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

szpic (język polski)[edytuj]

szpic (1.1)
pies typu szpic (2.1)
szpic (2.1) miniaturowy
wymowa:
IPA[ʃpʲiʦ̑], AS[špʹic], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) ostra końcówka czegoś
(1.2) techn. pot. ostro zakończone dłuto

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) kynol. typ psów obejmujący kilkadziesiąt ras o określonych cechach; zob. też szpic w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(3.1) D. lm od: szpica
odmiana:
(1.1-2)
(2.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) szpicak
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. spiczasto, szpiczasto
przym. spiczasty, szpiczasty
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Spitze[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szpic” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.