αέρας

αέρας (język nowogrecki)

ό αέρας (1.1)

ό αέρας (1.2)

transliteracja:

aéras

wymowa:

IPA: [a.ˈe.ras]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) powietrze

(1.2) wiatr

(1.3) przen. mina, wyraz twarzy, postawa

(1.4) przen. klimat, nastrój

odmiana:

lp D. αέρα / αέρος; lm αέρηδες, D. αέρηδων

przykłady:

(1.1) Ο αέρας των πόλεων περιέχει μερικά γνωστά καρκινογόνα στοιχεία. → Powietrze w miastach zawiera kilka znanych elementów rakotwórczych.

(1.2) Χθες έκανε κρύο και φυσούσε αέρας. → Wczoraj było zimno i wiał wiatr.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) άνεμος

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. αερίζω

przym. αέρινος, αεράτος, αέριος

rzecz. αεράκι

form. słow. αερο-

związki frazeologiczne:

αέρα

αέρα πατέρα

αέρας κοπανιστός

βγαίνω στον αέρα

(είμαι) στον αέρα

κόβω τον αέρα (κάποιου)

λόγια του αέρα

τα λέω στον αέρα

etymologia:

gr. ἀήρ > B. ἀέρα

uwagi:

również αγέρας

źródła: