żęcie

żęcie (język polski)

żęcie (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈʒɛ̃ɲt͡ɕɛ], AS: [žẽńće], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od żąć

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	żęcie
dopełniacz	żęcia
celownik	żęciu
biernik	żęcie
narzędnik	żęciem
miejscownik	żęciu
wołacz	żęcie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. żniwa nmos, żeńca m, nażęcie n, pożęcie n

czas. żąć ndk., nażąć dk., pożąć dk.

przym. żniwny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) жънене n

źródła: