šāvł̥

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

šāvł̥ (język wilamowski)[edytuj]

šāvł̥ (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
siawułsiaowuł
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wojsk. szabla[1]
(1.2) sport. szabla (broń szermiercza)
(1.3) sport. szabla (konkurencja sportowa z użyciem broni)
(1.4) zool. szabla (dolny kieł dzika)
odmiana:
(1.1-4) lp šāvł̥; lm šāvł̥n
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1-4) šāvuł
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. sabel, sebel
por. prusko-niemiecki Sabuł m, niem. Säbel
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Broń
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 366.