supermocarstwo
supermocarstwo (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik supermocarstwo supermocarstwa dopełniacz supermocarstwa supermocarstw celownik supermocarstwu supermocarstwom biernik supermocarstwo supermocarstwa narzędnik supermocarstwem supermocarstwami miejscownik supermocarstwie supermocarstwach wołacz supermocarstwo supermocarstwa
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mocarstwo n
- przym. mocarstwowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) superpotentzia
- czeski: (1.1) supervelmoc ż
- hiszpański: (1.1) superpotencia ż
- niemiecki: (1.1) Supermacht ż
- węgierski: (1.1) szuperhatalom
- źródła:
- ↑ Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4.