meandr
meandr (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik meandr meandry dopełniacz meandru meandrů celownik meandru meandrům biernik meandr meandry wołacz meandre / meandře meandry miejscownik meandru meandrech narzędnik meandrem meandry
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. meandrový, meandrovitý
- czas. meandrovat
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: