majordomus
majordomus (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. urzędnik w państwie frankijskim
- (1.2) daw. zarządca w domach możnowładców
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik majordomus majordomusowie dopełniacz majordomusa majordomusów celownik majordomusowi majordomusom biernik majordomusa majordomusów narzędnik majordomusem majordomusami miejscownik majordomusie majordomusach wołacz majordomusie majordomusowie depr. M. i W. lm: (te) majordomusy[1]
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. majordomostwo n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śr.łac. maior domus
- uwagi:
- tłumaczenia:
- słowacki: (1.1) majordómus m; (1.2) majordómus m
- źródła:
- ↑ Hasło „majordomus” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.