koriacki
koriacki (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) jęz. język koriacki; zob. też język koriacki w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik koriacki koriacka koriackie koriaccy koriackie dopełniacz koriackiego koriackiej koriackiego koriackich celownik koriackiemu koriackiej koriackiemu koriackim biernik koriackiego koriacki koriacką koriackie koriackich koriackie narzędnik koriackim koriacką koriackim koriackimi miejscownik koriackim koriackiej koriackim koriackich wołacz koriacki koriacka koriackie koriaccy koriackie nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Okręg Koriacki • Góry Koriackie • Koriacka Sopka • Rezerwat Koriacki • Koriacki Okręg Autonomiczny • Okręg Koriacki
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (2.1) Koryak
- baskijski: (2.1) koriakera
- rosyjski: (1.1) корякский; (2.1) корякский m
- słowacki: (1.1) koriacky; (2.1) koriačtina ż
- źródła: