rezerwat

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rezerwat (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[rɛˈzɛrvat], AS[rezervat]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) biol. geogr. objęty ochroną ścisłą teren o szczególnych walorach przyrodniczych lub krajoznawczych
(1.2) wydzielony obszar przymusowego osiedlenia ludności rdzennej
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) W naszym rezerwacie żyją tak rzadkie stworzenia jak żbik czy wąż Eskulapa.
(1.2) Kilkanaście lat później resztki Indian zamknięto w niewielkim rezerwacie na terenie nieprzydatnym do jakiejkolwiek uprawy, skazując ich na nędzną wegetację[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) ścisły rezerwat • rezerwat biosfery / przyrody • rezerwat florystyczny / faunistyczny / ornitologiczny
(1.2) rezerwat Indianzamknąć w rezerwacie
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) teren
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. rezerwatowy, rezerwowy
rzecz. rezerwacik mrz, rezerwowy mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Reservat[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wielcy Indianie Ameryki Północnej, Zbigniew Teplicki, 1994 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.