esesman
esesman (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik esesman esesmani dopełniacz esesmana esesmanów celownik esesmanowi esesmanom biernik esesmana esesmanów narzędnik esesmanem esesmanami miejscownik esesmanie esesmanach wołacz esesmanie esesmani depr. M. i W. lm: (te) esesmany
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- przym. esesmański
- związki frazeologiczne:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) эсэсавец m
- duński: (1.1) SS-mand w
- esperanto: (1.1) SS-ano
- niemiecki: (1.1) SS-Mann m
- rosyjski: (1.1) эсэсовец m
- ukraiński: (1.1) есесівець m
- źródła:
- ↑ Hasło „esesman” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
esesman (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) esesman
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik esesman esesmani dopełniacz esesmana esesmanů celownik esesmanovi / esesmanu esesmanům biernik esesmana esesmany wołacz esesmane esesmani miejscownik esesmanovi / esesmanu esesmanech narzędnik esesmanem esesmany
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) esesák
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. esesmanka
- przym. esesmanský
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: