Omańczyk
Omańczyk (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ɔ̃ˈmãj̃n͇ʧ̑ɨk], AS: [õmãĩ ̯ṇčyk], zjawiska fonetyczne: nazal.• rozs. artyk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Omańczyk Omańczycy dopełniacz Omańczyka Omańczyków celownik Omańczykowi Omańczykom biernik Omańczyka Omańczyków narzędnik Omańczykiem Omańczykami miejscownik Omańczyku Omańczykach wołacz Omańczyku Omańczycy depr. M. i W. lm: (te) Omańczyki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) maskatczyk
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- arabski: (1.1) عماني m
- baskijski: (1.1) omandar
- francuski: (1.1) Omanais m
- hiszpański: (1.1) omaní m
- kataloński: (1.1) omanita m
- nowogrecki: (1.1) Ομανός m
- słoweński: (1.1) Omanec m
- szwedzki: (1.1) omanier w
- włoski: (1.1) omanita m
- źródła: