Dekan
Dekan (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. rozległy płaskowyż w centralnej i południowej części Półwyspu Indyjskiego[1]; zob. też Dekan w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Dekan dopełniacz Dekanu celownik Dekanowi biernik Dekan narzędnik Dekanem miejscownik Dekanie wołacz Dekanie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) Дэкан m
- niemiecki: (1.1) Dekkan
- portugalski: (1.1) Decão
- rosyjski: (1.1) Декан m
- słowacki: (1.1) Dekanská plošina ż
- ukraiński: (1.1) Декан m
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 414.
Dekan (język niemiecki)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik der Dekan die Dekane dopełniacz des Dekans der Dekane celownik dem Dekan den Dekanen biernik den Dekan die Dekane
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: