windschief

windschief (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [ˈvɪntʃiːf]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) krzywy, skrzywiony

(1.2) geom. skośny (o prostych)

odmiana:

(1.1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der windschiefe ein windschiefer windschiefer	die windschiefe eine windschiefe windschiefe	das windschiefe ein windschiefes windschiefes	die windschiefen windschiefen windschiefe
Gen.	słaba mieszana mocna	des windschiefen eines windschiefen windschiefen	der windschiefen einer windschiefen windschiefer	des windschiefen eines windschiefen windschiefen	der windschiefen windschiefen windschiefer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem windschiefen einem windschiefen windschiefem	der windschiefen einer windschiefen windschiefer	dem windschiefen einem windschiefen windschiefem	den windschiefen windschiefen windschiefen
Akk.	słaba mieszana mocna	den windschiefen einen windschiefen windschiefen	die windschiefe eine windschiefe windschiefe	das windschiefe ein windschiefes windschiefes	die windschiefen windschiefen windschiefe

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) windschiefe Geraden

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: