udfordring

udfordring (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) wyzwanie

odmiana:

(1.1) en udfordring, udfordringen, udfordringer, udfordringerne

przykłady:

(1.1) En optimist ser på problemer som interessante udfordringer. → Optymista widzi problemy jako interesujące wyzwania.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. udfordre

przym. udfordrende

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: