ragnarök
ragnarök (język szwedzki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny lub nijaki
- (1.1) mit. przeznaczenie bogów, zmierzch bogów (według mitologii skandynawskiej: wojna pomiędzy bogami, a olbrzymami, w wyniku której nastąpi koniec świata), ragnarök, ragnarek
- (1.2) przen. zagłada, upadek (świata), koniec świata, dzień ostateczny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) gudaskymning
- (1.2) världsundergång, undergång, domedag
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Svenska Akademiens ordbok, hasło "RAGNARÖK"