myrcha

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

myrcha (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA[ˈmɨrxa], AS[myrχa]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) śr.pol. kobieta żyjąca bez ślubu[1]
(1.2) gw. (Śląsk Cieszyński) ścierwo (także wyzwisko)[2][3]
(1.3) gw. (Zaolzie) nieznośna, zła kobieta (także wyzwisko)[4]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) war. śr.pol. mercha
(1.2) gw. (Śląsk Cieszyński) marcha
(1.3) gw. (Zaolzie) myrszyna, myrszina, gw. (Górny Śląsk) murchla
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
źródłosłów nazwiska Myrcha
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: ścierwo, padlina
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „mercha” w: Słownik polszczyzny XVI wieku. Edycja internetowa, Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, 2010–, ISBN 978-83-65573-85-8.
  2. Słowniczek trudniejszych wyrazów gwarowych, w: Alina Kopoczek, Śpiewnik Macierzy Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1988, str. 375-380.
  3. Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
  4. Zachodniocieszyński słownik gwarowy, Władysław Milerski, Polski Związek Kulturalno-Oświatowy w Republice Czeskiej, Czeski Cieszyn 2009, ISBN 978-80-87281-02-4.