klekotanie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

klekotanie (język polski)[edytuj]

klekotanie (1.1) bociana
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) wydawanie klekotu
odmiana:
przykłady:
(1.1) też pewne ceremonie bocianie polegające na modulowaniu głosu podczas klekotania, na przekrzywianiu szyi oraz głowy, na trzepotaniu skrzydłami itd.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) klekotanie bociana
synonimy:
(1.1) klekot
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. klekot m, klekotka ż, klekotnica ż, klekotun m
czas. klekotać ndk.
przym. klekotliwy
wykrz. kle
związki frazeologiczne:
etymologia:
rzecz. odczas. od klekotać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Adolf Dygasiński, Co się dzieje w gniazdach w: Wybór nowel, Warszawa 1954, s. 21.