ermächtigen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ermächtigen (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ɛɐ̯ˈmɛçtɪɡn̩]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) upoważniać, upoważnić
odmiana:
(1.1)[1] ermächtigen (ermächtigt), ermächtigte, ermächtigt (haben)
przykłady:
(1.1) Das ermächtigt mich zur Teilnahme an den Gesprächen. → To upoważnia mnie do wzięcia udziału w rozmowach.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Ermächtigen n, Ermächtigung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: mächtigenbemächtigenbevollmächtigenermächtigen
źródła: