bechtać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bechtać (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) podjudzać, jątrzyć, buntować, wrogo usposabiać
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bechtanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: