autoritet

autoritet (język duński)

wymowa:

Dania: [ɑwtoɐ̯iˈteˀd]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) autorytet

odmiana:

(1.1) en autoritet, autoriteten, autoriteter, autoriteterne

przykłady:

(1.1) På trods af sin afskyelige udseende nød hun stor autoritet mellem eleverne. → Pomimo swojego wstrętnego wyglądu cieszyła się sporym autorytetem wśród uczniów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: