Spitzen

Spitzen (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈʃpɪt͡sn̩]

​ ​

znaczenia:

rzeczownik odczasownikowy, rodzaj nijaki

(1.1) ostrzenie

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) lm od: Spitze

(2.2) lm od: Spitz

odmiana:

(1.1) blm

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	das Spitzen
dopełniacz	des Spitzens
celownik	dem Spitzen
biernik	das Spitzen

(2.1) zob. Spitze

(2.2) zob. Spitz

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Spitze ż, Spitzigkeit ż, Spitzer m

czas. spitzen

przym. spitz, spitzig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: