περιορισμός

περιορισμός (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [pe.ri.o.ri.ˈzmos]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ograniczenie, restrykcja, zmniejszenie, cięcie, oszczędność

(1.2) areszt, aresztowanie, zatrzymanie, internowanie, zamknięcie

odmiana:

(1) M17

przykłady:

(1.1) Στις δυτικές κοινωνίες, ωστόσο, ο περιορισμός των ατομικών ελευθεριών νοείται μόνο στην περίπτωση πολέμου. → Jednakże w społeczeństwach zachodnich ograniczenie swobód indywidualnych uznaje się jedynie w wypadku wojny.

składnia:

kolokacje:

(1.2) υπό περιορισμό → pod aresztem • περιορισμός κατ' οίκον → areszt domowy

synonimy:

(1.1) ελάττωση, μείωση, περιστολή, μετριασμός

(1.2) εγκλεισμός, κλείσιμο, μάντρωμα, κατακράτηση

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. περιοριστής m

przym. περιορίσιμος, περιορισμένος, περιοριστικός

przysł. περιοριστικά, περιοριστικώς

czas. περιορίζω, περιορίζομαι

związki frazeologiczne:

etymologia:

koine περιορισμός

uwagi:

źródła: