aresztowanie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

aresztowanie (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌarɛʃtɔˈvãɲɛ], AS[areštovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-ni…akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) osadzenie kogoś w areszcie
(1.2) zajęcie mienia w celu zabezpieczenia czyichś roszczeń
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Mój kolega zaciągnął się do legii cudzoziemskiej, aby uniknąć aresztowania za popełnione przestępstwo.
(1.1) Było to po głośnej aferze aresztowania posłów opozycji i w uszach dźwięczały mi jeszcze tak wyraźnie gorzkie słowa ojca, rozczarowanego boleśnie dyktatorskim posunięciem Piłsudskiego, że odmówiłem[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) aresztowanie podejrzanego
(1.2) aresztowanie statku / okrętu / jachtu
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. areszt m, aresztowany m, aresztowana ż, aresztant m, aresztantka ż
czas. aresztować ndk./dk.
przym. aresztancki
związki frazeologiczne:
etymologia:
rzecz. odczas. od aresztować
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jeremi Przybora, Przymknięte oko opaczności, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.