ειρήνη

ειρήνη (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [i.ˈri.ɲi]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pokój, spokój

odmiana:

(1.1) F30: lp D. ειρήνης; blm

przykłady:

(1.1) Διάβασα το μυθιστόρημα «Πόλεμος και Ειρήνη» του Τολστόι. → Przeczytałem/am powieść «Wojna i pokój» Tołstoja.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) πόλεμος

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ειρηνεύω, ειρηνοποιώ

przym. ειρηνεμένος, ειρηνικός

rzecz. ειρήνεμα, ειρήνευση, Ειρήνη

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. εἰρήνη

uwagi:

źródła: