yön
yön (język turecki)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) yön vermek → dać wskazówkę, wskazać kierunek
- (1.1) yön tabelasi → drogowskaz[1]
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Barbara Podolak, Piotr Nykiel, Kieszonkowy słownik turecko-polski, polsko-turecki, Krakowskie Wydawnictwo Naukowe, Kraków 2008, ISBN 978-83-7435-802-6.