verbleiben

verbleiben (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [fɛɐ̯ˈblaɪ̯bn̩]

​ ​

znaczenia:

czasownik mocny, nierozdzielnie złożony

(1.1) pozostawać, pozostać, zostawać, zostać

odmiana:

(1.1) verbleiben (verbleibt), verblieb, verblieben (sein)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Verbleiben n, Verbleib m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: bleiben • abbleiben • aufbleiben • ausbleiben • beibleiben • nachbleiben • umspannenn • unterbleiben • überbleiben • verbleiben • zubleiben • zurückbleiben • zusammenbleiben

źródła: