zurückbleiben

zurückbleiben (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ʦuˈʀʏkˌblaɪ̯bən]

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony, przechodni

(1.1) pozostawać, pozostać, zostawać, zostać

odmiana:

(1.1) zurückbleiben (bleibt zurück), blieb zurück, zurückgeblieben (sein)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Zurückbleiben n

przym. zurückgeblieben

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: bleiben • abbleiben • aufbleiben • ausbleiben • beibleiben • nachbleiben • umspannenn • unterbleiben • überbleiben • verbleiben • zubleiben • zurückbleiben • zusammenbleiben

źródła: