venn

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Veenveenvenvén

venn (język norweski (bokmål))[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) przyjaciel
odmiana:
(1.1) en venn, vennen, venner, vennene
przykłady:
(1.1) Hotelldirektøren er en god venn av meg.Dyrektor tego hotelu jest moim dobrym przyjacielem.
składnia:
kolokacje:
(1.1) å bli venner → zaprzyjaźnić się
synonimy:
(1.1) kamerat
antonimy:
(1.1) fiende, uvenn
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. vennskap
przym. vennlig, vennskapelig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

venn (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

spójnik

(1.1) gdy[1]
(1.2) kiedy[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) vann
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. wanne, wenne < swn. wanne < prazachgerm. *hwannā, *hwan < pragerm. *hwan. por. : ang. when, bwr. wann, wan, wenn, wen, niem. wann, st.saks. wenn
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 511.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 290.