vecštǡn

vecštǡn (język wilamowski)

vecštǡn (1.1)

vecštǡn (1.1)

vecštǡn (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wecśtan • wecśtaen

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) osełka, marmurek, brus (do ostrzenia)

odmiana:

(1.1) lp vecštǡn; lm vecštȧn

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. vecštǡnpu̇ttła n

związki frazeologiczne:

etymologia:

wilam. vecca + štǡn; por. niem. Wetzstein

uwagi:

źródła: