wecśtaen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wecśtaen (język wilamowski)[edytuj]

wecśtaen (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wecśtanvecštǡn
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) osełka (do ostrzenia)[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
wilam. weca + śtaen; por. niem. Wetzstein
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 299.