štǡn
štǡn (język wilamowski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) štǡnheffa → kupa kamieni
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- zobacz słowa kończące się na „štǡn”
- źródła:
- ↑
Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 410.
