unabänderlich

unabänderlich (język niemiecki)

wymowa:

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieodwołalny, ostateczny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der unabänderliche ein unabänderlicher unabänderlicher	die unabänderliche eine unabänderliche unabänderliche	das unabänderliche ein unabänderliches unabänderliches	die unabänderlichen unabänderlichen unabänderliche
Gen.	słaba mieszana mocna	des unabänderlichen eines unabänderlichen unabänderlichen	der unabänderlichen einer unabänderlichen unabänderlicher	des unabänderlichen eines unabänderlichen unabänderlichen	der unabänderlichen unabänderlichen unabänderlicher
Dat.	słaba mieszana mocna	dem unabänderlichen einem unabänderlichen unabänderlichem	der unabänderlichen einer unabänderlichen unabänderlicher	dem unabänderlichen einem unabänderlichen unabänderlichem	den unabänderlichen unabänderlichen unabänderlichen
Akk.	słaba mieszana mocna	den unabänderlichen einen unabänderlichen unabänderlichen	die unabänderliche eine unabänderliche unabänderliche	das unabänderliche ein unabänderliches unabänderliches	die unabänderlichen unabänderlichen unabänderliche

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Unabänderlichkeit ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: