udowodnić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

udowodnić (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌudɔˈvɔdʲɲiʨ̑], AS[udovodʹńić], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. udowadniać)

(1.1) aspekt dokonany od: udowadniać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Na razie jednak trudno to udowodnić.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dowodzik mrz, udowodnienie n, dowód
przym. dowodowy
czas. udowadniać
przysł. dowodnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: udowadniać
źródła: