tunge
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
tunge (język duński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
przymiotnik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1) en tunge, tungen, tunger, tungerne
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- (1.1) holde tand for tungen → trzymać język za zębami • tungekys → pocałunek z języczkiem, pocałunek francuski
- uwagi:
- zobacz też: części ciała w języku duńskim
- źródła:
tunge (język norweski (bokmål))[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski lub żeński
- odmiana:
- (1.1) en tunge, tungen, tunger, tungene lub ei tunge, tunga, tunger, tungene
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: