oğul

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Oğul, ogul

Türkçe[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • IPA(anahtar): /o.ˈ‿ul/, [o.ˈ‿ʊl]
  • Heceleme: o‧ğul

[değiştir]

oğul (belirtme hâli oğlu, çoğulu oğullar)

  1. bâzı kelimelerin anlamını pekiştirmek için kullanılan söz
    Hinoğlu hin.
  2. (aile, primatlar) erkek evlat
    Bir emrihak vâkî olduğu zaman yerimize oğullarımız geçecek. — F. F. Tülbentçi
  3. (arıcılık) bir ana arıyla birlikte kovandan ayrılan, yeni yetişmiş arı topluluğu
    Oğul arısı.

Çekimleme[değiştir]

Alt kavramlar[değiştir]

Atasözleri[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Ünlem[değiştir]

oğul

  1. yaşlı kimselerin genç erkeklere söylediği bir seslenme sözü
    Bu su onu da devirir oğul! — S. F. Abasıyanık

Kaynakça[değiştir]

Azerice[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: o‧ğul

[değiştir]

oğul

  1. (aile, primatlar) oğul

Kırım Tatarcası[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: o‧ğul

[değiştir]

oğul

  1. (aile, primatlar) oğul

Salarca[değiştir]

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

[değiştir]

oğul

  1. (aile, primatlar) oğul

Türkmence[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: o‧ğul

[değiştir]

oğul

  1. (aile, primatlar) oğul

Kaynakça[değiştir]

  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.