tenente

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

tenente (język portugalski)[edytuj]

wymowa:
podział przy przenoszeniu wyrazu: te•nen•te
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wojsk. porucznik
odmiana:
(1.1) lp tenente; lm tenentes
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

tenente (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA/te.'nɛn.te/
?/i
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) imiesłów czasu teraźniejszego (participio presente) od: tenere

przymiotnik

(2.1) książk. odporny, wytrzymały

rzeczownik, rodzaj męski

(3.1) wojsk. porucznik
(3.2) herald. trzymacz
odmiana:
(2.1) lp tenente m ż; lm tenenti m ż
(3.1) lp tenente; lm tenenti
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(3.1) tenente colonnellopodpułkownik
synonimy:
(2.1) tenace, resistente
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1-2) wł. tenere
(3.1) skr. od wł. luogotenente
uwagi:
źródła: