suffizient

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

suffizient (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[zʊfiˈt͡si̯ɛnt]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) spec. rzad. wystarczający

w funkcji przysłówka[1]

(2.1) spec. rzad. wystarczająco
odmiana:
(1.1)
(2.1) nieodm.; st. wyższy suffizienter; st. najwyższy am suffizientesten
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1-2) ausreichend, zureichend
antonimy:
(1-2) insuffizient
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Suffizienz ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: