sommar

sommar (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) lato

odmiana:

(1.1) en sommar, sommar(e)n, somrar, somrarna

przykłady:

(1.1) Hon är ledig hela sommaren. → Ona jest wolna całe lato.

składnia:

(1.1) på/om sommaren → latem (które trwa)

(1.1) i sommar → latem (które nadejdzie)

(1.1) i somras → poprzedniego lata

(1.1) till sommaren → latem (dowolnego lata)

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. somrig

związki frazeologiczne:

złożenie rzeczownikowe brittsommar, eftersommar, försommar, högsommar, indiansommar, sensommar, sommardag, sommargrönska, sommarkväll, sommartid, sommartorka, sommarvärme

przysłowie en fluga gör ingen sommar • en svala gör ingen sommar

etymologia:

uwagi:

zobacz też: pojęcia związane z kalendarzem i czasem w języku szwedzkim

źródła: