Przejdź do zawartości

sekularny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sekularny (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˌsɛkuˈlarnɨ], AS: [sekularny], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
ⓘ
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) rzad. książk. wiekowy, stuletni[1]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianowniksekularnysekularnasekularnesekularnisekularne
dopełniaczsekularnegosekularnejsekularnegosekularnych
celowniksekularnemusekularnejsekularnemusekularnym
bierniksekularnegosekularnysekularnąsekularnesekularnychsekularne
narzędniksekularnymsekularnąsekularnymsekularnymi
miejscowniksekularnymsekularnejsekularnymsekularnych
wołaczsekularnysekularnasekularnesekularnisekularne
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) ruchy sekularne • wahnienia sekularne
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. saecularis → wiekowy, stuletni < łac. saeculum → wiek[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „sekularny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Hasło „sekularny” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=sekularny&oldid=8036008”