sciens

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sciens (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) znawca, biegły[1]

przymiotnik

(2.1) wiedzący, świadomy, światły
(2.2) wyrozumiały
(2.3) zręczny

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) participium praesentis activi od: scio
odmiana:
(1) sciens, ~entis
(2) sciens, ~entis
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. scientia ż
czas. scio
przysł. scientaliter, scienter
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. scio
uwagi:
źródła:
  1. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 609.