punktualność

punktualność (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpũŋktuˈ^walnɔɕʨ̑], AS: [pũŋktu^u̯alność], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk- • epenteza ł • akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wykonywanie czegoś w ściśle określonym czasie; umiejętność nie spóźniania się

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	punktualność
dopełniacz	punktualności
celownik	punktualności
biernik	punktualność
narzędnik	punktualnością
miejscownik	punktualności
wołacz	punktualności

przykłady:

(1.1) Punktualność jest cnotą królów.

składnia:

kolokacje:

(1.1) zachowywać / egzekwować punktualność • nie grzeszyć punktualnością • wymagać punktualności

synonimy:

(1.1) terminowość; pot. spóźnialstwo

antonimy:

(1.1) niepunktualność, nieterminowość

hiperonimy:

(1.1) przest. akuratność

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. punkt m, podpunkt mrz

przym. punktualny

przysł. punktualnie, punkt

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. punctum

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) punctuality
• baskijski: (1.1) puntualtasun
• białoruski: (1.1) пунктуальнасць ż
• francuski: (1.1) ponctualité ż
• hiszpański: (1.1) puntualidad ż
• niemiecki: (1.1) Pünktlichkeit ż
• nowogrecki: (1.1) ακρίβεια ż
• ukraiński: (1.1) пунктуальність ż
• włoski: (1.1) puntualità ż

źródła: